بررسی اثرات وراپامیل بر اختلال به خاطرآوری اطلاعات ناشی از استرس در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی

سابقه و هدف: استرس و گلوکوکورتیکوییدها منجر به تخریب به خاطرآوری اطلاعات می‌شوند ولی مکانیسم‌های آن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی نقش کانال‌های کلسیمی وابسته به ولتاژ در آسیب به خاطر‌آوری حافظه ناشی از استرس حاد است. مواد و روش‌ها: موش‌های نر بالغ نژاد ویستار در دستگاه احترازی غیرفعال، (با شدت‌ 1 میلی‌آمپر و به‌ مدت‌ 5/1 ثانیه) آموزش داده شدند. 48 ساعت بعد از آموزش تست‌ به‌ خاطرآوری‌ انجام‌ شد، که در طی آن زمان ورورد به محفظه تاریک و مدت زمان گذرانده شده در محفظه روشن دستگاه ظرف 10 دقیقه تست به خاطر‌آوری اندازه‌گیری شد. 30 دقیقه قبل از تست به خاطرآوری، حیوان به مدت 10 دقیقه با قرار گرفتن در محفظه مخصوص، استرس دریافت کرد. دوزهای مختلف وراپامیل به‌عنوان آنتاگونیست کانال‌های کلسیمی، 60 دقیقه پس از استرس به حیوانات تزریق و بلافاصله بعد از تست به خاطرآوری، غلظت کورتیکوسترون خون در همه موش‌ها اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: زمان ورود به محفظه تاریک و زمان گذرانده شده در محفظه روشن (شاخص‌های میزان حافظه)، در گروه استرس به میزان معنی‌داری کم‌تر از گروه کنترل بود. از طرفی، این زمان در گروه‌های دریافت‌کننده وراپامیل + استرس نسبت به گروه استرس نیز به میزان معنی‌داری کم‌تر بود. مقدار کورتیکوسترون در حیوانات دریافت کننده استرس به تنهایی و نیز استرس + وراپامیل به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از گروه کنترل است. نتیجه‌گیری: نتایج فوق نشان می‌دهند که بلوک کانال‌های کلسیمی وابسته به ولتاژ اثر استرس را بر به خاطرآوری حافظه تشدید می‌کند.